امام سجّاد عليه السلام : أنتِ بِحَمدِ اللّه ِ عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَةٍ ، فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَةٍ ؛ امام سجّاد عليه السلام : [اى زينب !] تو ، بحمداللّه ، عالمى هستى كه نزد كسى تعليم نديدى و دانايى هستى كه نزد كسى نياموختى . [ بحار الأنوار ، ج ۴۵ ، ص ۱۶۴ .]
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله: مَنْ أَرَادَ أَنْ يَنْـظُرَ اِلى آدَمَ فى عِلْمِهِ وَ اِلى نُوحٍ فى تَقْواهُ وَ اِلى اِبْراهيـمَ فى حِلْمِهِ وَ اِلى مُوسى فى هَيْبَتِهِ وَ اِلى عيسى فى عِبادَتِهِ فَلْيَنْظُرْ اِلى عَلِىِّ بْنِ اَبى طالبٍ؛ هر كه مى خواهد به «آدم» و علم او و «نوح» و تقواى او و «ابراهيم» و بردبارى او و «موسى» و هيبت او و «عيسى» و عبادت او بنگرد، به «على بن ابى طالب» بنگرد. ارشاد القلوب :ص ۲۱۷
امام جواد عليه السلام: لاتَكُنْ وَليّا لِلّهِ فىِ الْعَلانِيّةِ، عَـدُوّا لَهُ فِى السِّـرِ؛ اينگونه مباش كه در ظاهر با خدا دوستى كنى و در پنـهانى دشـمنى. بحار الانوار: ج۷۸ ، ص۳۶۵
مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ كَثُرَ السّاخِطونَ عَلَيهِ؛ امام هادى عليه السلام:آن كه از خودش راضى شود، ناراضيان از او فراوان شوند.[بحار الأنوار : ج ۷۲ ، ص ۳۱۶]
امام باقر علیه السلام : الكَمالُ كُلُّ الكَمالِ التَّفقُّهُ فِي الدِّينِ و الصَّبرُ عَلَى النّائِبَةِ و تَقديرُ المَعيشَةِ؛ كمالِ راستين، شناخت عميق دين است و شكيبايى در پيشامدهاى ناگوار و اندازه نگاه داشتن در زندگى. تحف العقول، ص ۲۱۳
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: جَلاءُ هذهِ القُلوبِ ذِكرُ اللّهِ و تِلاوَةُ القرآنِ؛ صيقل دهنده اين دلها، ياد خدا و تلاوت قرآن است. (تنبيه الخواطر: ج۲ ، ص۱۲۲)
امام هادى عليه السلام: مَن أَطاعَ اللّهَ لَم يُبالِ سَخَطَ المَخلُوقِينَ؛ كسى كه از خدا اطاعت مى كند، از خشم مردم باكى ندارد. بحار الأنوار: ج ۷۱ ، ص ۱۸۲
امام علی علیه السلام: عَجِبتُ لِمَن لا يَملِكُ أجَلَهُ كَيفَ يُطيلُ أمَلَهُ؛ در شگفتم از كسى كه اختياردار اجل خود نيست، چگونه آرزوي طولانی مى كند. (غرر الحكم، ح۶۲۷۲)
امام جواد عليه السلام : مَن زارَ قَبرَ عَمَّتي بِقُمَّ ، فَلَهُ الجَنَّةُ ؛ امام جواد عليه السلام :هر كس قبر عمّه ام (حضرت معصومه عليهاالسلام) را در قم زيارت كند ، بهشت پاداش او است . [ كامل الزيارات ، ص ۵۳۶ .]
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَدِّبوا اَوْلادَكُم عَلى حُبّى و حُبِّ اَهلِ بَيتى وَ القرآنِ. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: فرزنـدان خـود را بـا محـبت مـن و محبت اهل بيت من و محبت قرآن تربيت كنيد.
قال الاِْمامُ الْعَسْكَرىّ عليه السلام: خِـصْلَتانِ لَيْسَ فَوْقَـهُما شَـيْءٌ: أَلايمـانُ بِاللّهِ وَ نَفـْعُ الإخـوانِ. [بحارالانوار ۷۸: ۳۷۴ ح ۲۶] امام عسكرى عليه السلام فرمود: دو خصلت است كه بالاتر از آنها چيزى نيست: ۱ ـ ايمان به خدا ۲ ـ سود رسانى به برادران دينى.
پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: مَن مَنَّ اللّهُ عَلَيهِ بِمَعرِفَةِ أهلِ بَيتي و وَلايَتِهِم فَقَد جَمَعَ اللّهُ لَهُ الخَيرَ كُلَّهُ؛ هر كه خداوند با شناخت اهل بيت من و ولايت ايشان بر او منّت نهاده باشد خداوند همه خير را براى او گرد آورده است. أمالي الصدوق: ص ۳۸۳، ح۹
